Λοιμώδης Τραχειοβρογχίτιδα Των Σκύλων

Η λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα των σκύλων (γνωστή ως «kennel cough ή βήχας του κυνοκομείου») είναι μία ιδιαίτερα μεταδοτική νόσος που επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα. Η λοίμωξη μπορεί να παρουσιαστεί είτε στην τραχεία είτε στους βρόγχους (από εκεί προέρχεται άλλωστε και η ονομασία «τραχειοβρογχίτιδα») και εκδηλώνεται με πολύ έντονο βήχα.
Ένα σκυλί συνήθως προσβάλλεται από λοιμώδη τραχειοβρογχίτιδα σε μέρη όπου υπάρχει αυξημένη συνάθροιση σκυλιών, όπως είναι εγκαταστάσεις φύλαξης και φροντίδας, όπως κυνοκομεία, ξενώνες, πάρκα σκυλιών, ομάδες εκπαίδευσης, κ.α.

Τα αίτια της τραχειοβρογχίτιδας μπορεί να είναι η παρουσία ιών ή βακτηρίων. Πολλές φορές, τα αίτια αυτά μπορεί και να συνυπάρχουν. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για τον αδενοϊό τύπου 2 (διαφορετικός από τον αδενοϊό τύπου 1, που προκαλεί τη μολυσματική ηπατίτιδα), ο ιός της Parainfluenza και το βακτήριο Bordetella bronchiseptica.

Η μετάδοση της νόσου γίνεται άμεσα από το ένα σκυλί στο άλλο μέσω σταγονιδίων που μεταφέρονται είτε με τον αέρα, είτε μέσω άμεσης επαφής (π.χ. αγγίζοντας τις μύτες μεταξύ τους) ή μέσω μολυσμένων επιφανειών (συμπεριλαμβανομένων των μπολ με το νερό και το φαγητό).

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η νόσος είναι ιάσιμη.

Ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει σε πιο σοβαρό βαθμό τα κουτάβια κάτω των έξι μηνών καθώς και τα ανοσοκατεσταλμένα σκυλιά.

Πρόκειται, δηλαδή, για μια ασθένεια η οποία δεν είναι τόσο επικίνδυνη για τη ζωή του σκύλου στα πρώτα της στάδια και μόνο μέσω επιπλοκών να καταλήξει σε πνευμονία όπου και να απειληθεί άμεσα η ζωή του σκύλου, συνήθως σε νεαρά ή γέρικα σκυλιά.

Ποια είναι τα συμπτώματα της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας των σκύλων;

Εάν ο σκύλος μας έχει προσβληθεί από λοιμώδη τραχειοβρογχίτιδα, τότε μπορεί να παρατηρήσουμε ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Έντονος βήχας ο οποίος συχνά συνοδεύεται με ήχο «κουρδίσματος» (το πιο εμφανές σύμπτωμα). Ο βήχας είναι πιο έντονος όταν ο σκύλος βήχει περισσότερο, όταν παίζει, τρέχει ή ενθουσιάζεται. Συχνά μας δίνει την εντύπωση ότι κάτι έχει σταθεί στο λαιμό του σκύλου.
• Καταρροή – Μετά από ένα επεισόδιο βήχα, ο σκύλος μοιάζει σαν να προσπαθεί να κάνει εμετό, και βγάζει υδαρείς προς λευκές εκκρίσεις (σαν βλέννες, φλέματα).
• Φτέρνισμα
• Λήθαργος
• Απώλεια όρεξης και κατάπτωση
• Δέκατα ή χαμηλός πυρετός
• Υγρά μάτια και μύτη

Παρόλο που η συγκεκριμένη νόσος μπορεί εύκολα να θεραπευτεί, εάν εντοπίσουμε ασυνήθιστο βήχα στο σκυλί μας τότε πρέπει να απευθυνθούμε άμεσα στον κτηνίατρο, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελεί ένδειξη μίας σοβαρότερης πάθησης.

Λοιμώδης Τραχειοβρογχίτιδα των Σκύλων – Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση του βήχα του κυνοκομείου (λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας στο σκύλο) στηρίζεται στα ευρήματα από το ιστορικό και την κλινική εξέταση. Εάν χρειαστεί, ο κτηνίατρος μπορεί να πάρει υλικό από τη ρινική κοιλότητα με βαμβακοφόρο στυλεό για καλλιέργεια ρινικού εκκρίματος και αντιβιόγραμμα, προκειμένου να επιλεγεί το κατάλληλο αντιβιοτικό. Επιπλέον, ενδέχεται να χρειαστούν αιματολογικές εξετάσεις, καθώς και ακτινογραφίες θώρακος εάν η νόσος έχει εξελιχθεί.

Λοιμώδης Τραχειοβρογχίτιδα των Σκύλων – Πώς θεραπεύεται;

Συνήθως, τα ήπια περιστατικά λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας των σκύλων αντιμετωπίζονται με ανάπαυση για μία ή δύο εβδομάδες, όπου η νόσος κάνει τον κύκλο της και στη συνέχεια, αυτοπεριορίζεται χωρίς τη χορήγηση φαρμάκων. Η αλήθεια είναι ότι στις ιογενείς λοιμώξεις δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία. Βέβαια, ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά για να αποτρέψει μια ενδεχόμενη δευτερογενή λοίμωξη (Bordetella Bronchiseptica), καθώς και ειδικά φάρμακα για το βήχα (βρογχοδιασταλτικά, αντιφλεγμονώδη) με σκοπό να ανακουφίσει το σκυλί από τα συμπτώματα. Η θεραπεία μπορεί να είναι μακροχρόνια, αλλά πολλές φορές η θεραπεία μπορεί να έχει διάρκεια μόνο δύο με τρεις εβδομάδες. Βέβαια, τα ήπια κλινικά συμπτώματα μπορεί να παραμείνουν για αρκετές εβδομάδες ακόμη και όταν έχει εξαλειφθεί ο μικροβιακός πληθυσμός.

Έχει αναφερθεί ότι τα εισπνεόμενα αντιβιοτικά και τα βρογχοδιασταλτικά είναι πολύ ευεργετικά για την υγεία του σκύλου μας. Επίσης, οι ιδιοκτήτες είναι καλύτερο να αντικαταστήσουν το κολάρο με ιμάντες για το λουρί στη βόλτα του σκυλιού διότι, σε διαφορετική περίπτωση, η τραχεία ερεθίζεται και οδηγεί σε επιδείνωση του βήχα και, εν τέλει, προκαλείται βλάβη στην τραχεία.

Τέλος, εάν στο νοικοκυριό υπάρχουν πολλά κατοικίδια ζώα και ένα από αυτά εμφανίζει σημάδια της λοίμωξης, τότε ο ιδιοκτήτης πρέπει να έχει υπόψη ότι πιθανότατα όλα έχουν προσβληθεί από τη νόσο.

Επιπλέον, ο σκύλος μας δε θα πρέπει να κουράζεται, ενώ θα πρέπει να τρώει κανονικά και να πίνει νερό, να μη γαβγίζει. Τέλος, το περιβάλλον του σκύλου μας θα πρέπει να διατηρείται στεγνό και καθαρό.

Πρόληψη

Για την πρόληψη της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας των σκύλων, διατίθεται εμβόλιο, το οποίο δεν ανήκει στα υποχρεωτικά- για το βακτήριο bordetella, το οποίο αποτελεί τον πιο κοινό παράγοντα που προκαλεί τη λοίμωξη. Ο εμβολιασμός για Bordetella bronchiseptica συνιστάται, ιδιαίτερα για σκύλους που θα ταξιδέψουν ή θα φιλοξενηθούν σε χώρους με άλλους σκύλους  ή που συμμετέχουν σε αθλητικούς αγώνες και, γενικότερα, συνυπάρχουν τακτικά με άλλα σκυλιά.

Επίσης, τα περισσότερα προγράμματα εμβολιασμού περιλαμβάνουν κάλυψη από τον αδενοϊό και τον ιό της Parainfluenza.

Το εμβόλιο γίνεται είτε ενδορρινικά, είτε σε ενέσιμη μορφή. Η ενδορρινική χορήγηση αναφέρεται στο υγρό εμβόλιο που χορηγείται ως σταγόνες μύτης. Αναλυτικότερα, ο εμβολιασμός με ενδορρινική χορήγηση επιτρέπει την ανάπτυξη τοπικής ανοσίας στις βλεννώδεις μεμβράνες της μύτης, του λαιμού και του τραχήλου, όπου οι μολυσματικοί παράγοντες προσβάλλουν για πρώτη φορά και παρέχει ταχύτερη προστασία από τη μόλυνση σε σχέση με το ενέσιμο εμβόλιο. Ανάλογα με τον τύπο, συνήθως χορηγείται σε δύο δόσεις με χρονική απόσταση από 2 έως 4 εβδομάδες. Έπειτα, ακολουθείται αναμνηστικός εμβολιασμός κάθε έξι μήνες.

Η νόσος δεν είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο. Κάποιες φορές, σε άτομα με μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως είναι τα μικρά παιδιά ή οι υπερήλικες, μπορεί να παρατηρηθεί κάποια μόλυνση από Bordetella.